Människorättsadvokat Nasrin Sotoudeh började sittstrejk i Teheran

Advokatsamfundet i Teheran har beslutat att belägga den iranska juristen och människorättsaktivisten Nasrin Sotoudeh, med ett tre år långt näringsförbud som praktiserande jurist.  Nasrin är hedersmedlem i Svenska PEN.

Beslutet fattades den 18 oktober, på dagen tretton månader efter att Sotoudeh förra året släpptes fri från Evin-fängelset, åtalad för att ha bedrivit ”propagandistisk aktivitet”.

Iransk känd aktivist Mohammad Nourizad och Nasrins man (Reza Khandan) delade hennes bild på Facebook. Reza har skrift litte på engelska att förklara varför Nasrin protesterar i gatan!  

«Nasrin Sotoudeh takes sanctuary in front of "Iran Bar Association"
Nasrin started to take sanctuary in front of "Iran Bar Association" today morning, with the slogan: "work right, dissenters' right."

she protests against Professional Court of Lawyers' verdict, which deprived her of attorneyship.
some civil and political activists accompanied her, of course, in the presence of police and security forces. she continues the sanctuary till her wants to be accomplished» 

Det meddelade människorättsorganisationen International Federation for Human Rights (FIDH) på sin hemsida under måndagen. 

39döda efter snöstorm i Nepal

 

39döda efter snöstorm i Nepal

Militärhelikopter i Nepal. Foto: TT

Dödssiffran stiger i den snöstorm som dragit in över Nepal mitt under turistsäsongen. Minst 39 personer har dött. Läs mer

mer information på engelska i BBC

Iranian Journalists to Rouhani: Stop Lying!

Iranwier: In a letter to President Hassan Rouhani, 135 Iranian reporters, editors and media workers from inside and outside Iran urged the president not to insult them by lying about the persecution of journalists in Iran.

The letter, published in Persian on IranWire, criticized Rouhani for recent comments he made during an interview with CNN’s Christiane Amanpour. During the interview, which took place while Rouhani was in the country to attend a UN General Assembly meeting, Amanpour asked the president to comment on the case of Jason Rezaian, the jailed Washington Post journalist. "I really don't believe the fact at all,” he said. “I do not believe that an individual would be detained or put in prison for being a journalist.” 

Technically, Rouhani is right, but the reality is somewhat different. Most of those in prison are not charged with activities related to journalism. Instead, it’s “endangering the security of the nation,” “spreading propaganda,” “insulting the Supreme Leader”. In some cases, journalists are held on charges of “promoting corruption” or “prostitution”.

According to research conducted by IranWire, there are 65 professional and citizen journalists in prison in Iran. All of them were arrested because of their reporting. Since the disputed presidential election in 2009, almost 300 journalists have been arrested. Iran has the highest number of women journalists in prison, and hundreds of Iranian journalists are forced to live in exile.

In their letter to Rouhani, which to date has 135 signatories, journalists asked Rouhani to honor his election promises: greater freedom for journalists, and a safer and more secure working environment. The letter is published in English below. 

Plus: Journalism is not a Crime, a databaseof Iranian journalists who have been targeted by the Iranian government

 

President Hassan Rouhani of Iran:

Your Excellency,

When you came to power in June 2013, you promised that you would create a more secure working environment for journalists and the media in our country.

Once again, in February 2014, you reminded the citizens of Iran of your election promises, stating that journalists should be entitled to greater security while doing their jobs. You said that shutting down a newspaper is not the right way to warn those who may have infringed on the law.

We, the undersigned, hoped you would take serious and practical measures to fulfill your promises. Yet more than a year after resuming office, the demands and expectations of journalists have not been realized. In fact, in an interview with CNN’s Christiane Amanpour, you denied that there was anyone in jail in Iran for their work as a journalist.

You were once critical of President Mahmoud Ahmadinejad’s administration and its habit of concealing and denying the truth. Your recent denial that a problem even exists echoes this sentiment, and remind us of its impact.

We, the undersigned journalists, believe that it is unethical, unprofessional and insulting to deny the fact that, today, many journalists remain in prison in Iran for doing their jobs. Moreover, a number of journalists have been imprisoned during your presidency. 

In our country, security agents regularly imprison journalists, denying them their basic rights simply for carrying out their duty: to inform the public. As the head of the executive branch, and as the second highest official of the land, whose responsibility includes supervising the execution of the constitution by different branches of the government, it is your duty to improve the situation of Iranian journalists. 

At the very least, we expect you to correct your false statement concerning imprisoned journalists in Iran. But we hope for more, and we ask you to fulfill your promises to create a more secure environment for journalists in our country.

cc: 

The Committee to Protect Journalists

English PEN

Index on Censorship

International Federation of Journalists

Reporters sans Frontiers

 Source: http://en.iranwire.com/features/6047/

 

Signatories: 

- Aida Ghajar

- Ahmad Rafat

- Alieh Motalebzadeh

- Ali Asghar Ramezanpour

- Ali Shirazi

- Ali Mazrouei

- Alireza Latifian

- Amirhossein Mossala

- Arash Bahmani

- Arash Ashourinia

- Arash Azizi

- Behdad Bordbar

- Behrouz Samadbeygi

- Bijan Farhoudi

- Darioush Memar

- Delbar Tavakoli

- Ehsan Mehrabi

- Elnaz Mohammadi

- Ershad Alijani

- Fatemeh Jamalpour

- Farshad Ghorbanpour

- Fereshte Ghazi

- Farshid Faryabi

- Farahmand Alipour

- Fariborz Soroush

- Farid Haeinejad

- Farideh Ghaeb

- Firouzeh Ramezanzadeh

- Hamid Eslami

- Hamidreza Ebrahimzadeh

- Hanif Mazrouei

- Homayoun Kheiri

- Hossein Alavi

- Javad Heidarian

- Isa Saharkhiz

- Kamyar Behrang

- Kaveh Ghoreishi

- Khatereh Vatankhah

- Ladan Salami

- Lida Ayaz

- Lida Hosseininejad

- Leila Sa'adati

- Leili Nikounazar

- Maziar Bahari

- Maziar Khosravi

- Mana Neyestani

- Mani Tehrani

- Mahrokh Gholamhosseinpour

- Mojtaba Najafi

- Majid Saeedi

- Mohammad Aghazadeh

- Mohammad Tangestani

- Mohammad Hossein Nejati

- Mohammad Rahbar

- Mohammad Ghadamali

- Mohammad Kassaeizadeh

- Mohammadreza Nassababdollahi

- Mahmoud Farjami

- Morteza Kazemian

- Marjan Tabatabaei

- Maryam Amiri

- Maryam Jafari

- Maryam Shahsamandi

- Maryam Majd

- Mazdak Alinazari

- Masoud Behnoud

- Masoud Safiri

- Masoud Kazemi

- Masoud Lavasani

- Mostafa Khalaji

- Maliheh Mohammadi

- Mansoureh Farahani

- Mahdi Tajik

- Mehdi Jami

- Mehdi Ghadimi

- Mehdi Mahmoudian

- Mehdi Vazirbani

- Mehdi Mohseni

- Mehran Faraji

- Mehraveh Kharazmi

- Mehrad Abolghassemi

- Mehrdad Hojati

- Mehrdad Mashayekhi

- Mitra Khalatbari

- Meisam Youssefi

- Milad Beheshti

- Minou Momeni

- Nazanin Kazemi

- Nazanin Matin'nia

- Nasrin Zahiri

- Naeimeh Doustdar

- Negin Behkam

- Noushabeh Amiri

- Noushin Pirouz

- Nikahang Kowsar

- Nima Dehghani

- Niousha Saremi

- Omid Montazeri

- Parvaneh Vahidmanesh

- Panah Farhadbahman

- Pourya Souri

- Reza Ansarirad

- Reza Haghighatnejad

- Reza Rafiei

- Reza Shokrollahi

- Rouzbeh Mirebrahimi

- Roya Maleki

- Reihaneh Mazaheri

- Sara Damavandan

- Saghi Laghaei

- Sam Mahmoudi Sarabi

- Sanaz Ghazizadeh

- Sepideh Behkam

- Sahar Bayati

- Soroush Farhadian

- Saeid Shams

- Saeideh Amin

- Soulmaz Eikder

- Siamak Ghaderi

- Seyyed Mojtaba Vahedi

- Sina Shahbaba

- Shabnam Shabani

- Shahram Rafizadeh

- Shahrzad Hemati

- Shohreh Asemi

- Shirzad Abdollahi

- Shirin Famili

- Shima Shahrabi

- Saba Sherdoust

- Sadra Mohaghegh

- Tahereh Rahimi

- Tara Bonyad

- Taraneh Baniyaghoub

- Touka Neyestani

- Youssef Azizi Banitorof

An epistle to the children of #Gaza

Here is an English translation of the Persian text of the letter Iranian filmmakers have written to the children of #Gaza--English translation is by Professor Mahmoud Sadri—

In the name of the God of “Olives”

An epistle to the children of Gaza:

Greeting, people of Gaza,
Children,
Infants,
Mothers in late pregnancy,
Grandfathers,
Grandmothers.

Are the olive trees you planted leafy yet?
Can one enjoy them on the “Iftar” spread?
We have heard it has been rainy over there, these last few days.
We do not understand why this rain does not become a deluge,
To wash you into the Nile – that lady of blue tresses?
We do no know why this rain obliterates your houses?
Rain does not shred children into pieces, does it?
Rain does not open gashes in people’s chests, does it?
Rain does not smash skulls, does it?

Rainstorms create flash floods,
Why is the flash flood of Gaza bloody?
Rain brings thunder and lightening,
Clouds rub against clouds, the sound grow fearsome,
But it does not annihilate, does it?
Rain rejuvenates the roots of olive trees; it turns earth green,
Why is the rain over Gaza burning olive trees?
Rain comes with the weatherman’s warning.
Why is your rain so abrupt and brusque?
Why is this rain savagely razing the earth?

Rain lets children shelter their dolls under their umbrellas.
What rain is this that makes the dolls into umbrellas for children, entangled with them, in their graves?
I saw a cat, roving in the rubble of Gaza, lost, lamenting,
Avoiding the shreds of flesh, detritus of the lives of the Children of Gaza.
She recognizes the children who shared their meager meals with her, in rainy days past.

The lady of Gaza/Palestine:

If the rain over Gaza gives you leave to carry your baby on your back out of the wreckage, do not forget to take along pen and paper.
Write my lady; say:

“Rain gave me leave to leave.
We were not home, when the walls collapsed.”

Write my lady, so your man does not go mad with grief, at the sight of the rubble of his house, to imagine his beloved, the flesh of his flesh, are buried alive under the ruins.

You may ask, by the way: “where would I leave the note, so my man can find it? There are no walls standing”.
Write my lady; you can trust your letter to the wind. You can entrust it, like in old legends, to the beak of a bird.

Lady Gaza/Palestine:

We have heard that your neighbor yonder – the same one who came over in 1948; the same one with whom you shared your bread and water,
The same neighbor of 1948 who bemoaned the horrors of Hitler’s crematoria,
The same neighbor who had told you your home is the cradle of the prophets,
The same neighbor who had told you: Palestine is the land revelation,
The same neighbor who had told you: are Muslims not famed for their hospitality? Don’t they host any lost wayfarer for three days, without question?

Lady of Gaza/Palestine:

You had replied: Yes, we are kind, hospitable, cannot be otherwise.
Lady, we have heard that your neighbor yonder now watches your slaughter from hilltops in jubilation, as if from the galleries on an amphitheater.

Lady Gaza/ Palestine:

You were hospitable to the unannounced guests of 1948. They have now left you in the rubble of a prison in exile. they witness your torment and desolation. They have been watching you; up to now, up to this moment.

Lady Gaza/ Palestine:

Your poets have composed lines that have sunk, like so many bullets, into your faithless neighbor’s heart. Your children have abandoned school and have taken up arms. They realize that in a land they do not have the schooling they have will come to naught.

Lady Gaza/ Palestine:

Your once abandoned neighbors have now found many keepers:
The same people who pushed them out their own lands now have turned into their defenders, raining bullets on you; you who gave your neighbors shelter. Your neighbor’s erstwhile enemies now build iron domes above their heads and abet them in their slaughter of your children.

Lady Gaza/ Palestine:

We are left on this shore, pen and camera in hand.
We are left astonished: what is to be done?
How do we come to pay homage to your prone body?
Your shameless neighbor has blocked all of the paths to us -- your guests.

Lady Gaza / Palestine:

We were thinking: now that bullets rain on you,
Now that the deluge of blood has carried away your children,
May be we can infuse life into your children’s innocent bodies, from our own veins.

A new App to fight attack, kidnap and torture

 

 A new Panic Button app, to give human rights defenders urgent help from their own networks when facing attack, kidnapping, or torture is now available for public download on Google Play store, announced Amnesty International today. 

The ‘Panic Button’ mobile app for Android, developed by Amnesty International in collaboration with iilab, activists, tech experts and volunteers from around the world, transforms a user’s smart phone into a secret alarm which can be activated rapidly in the event of an emergency, alerting fellow activists to the danger their colleague faces so that they can get help faster. 

“The aim of the Panic Button is to increase protection for activists around the world who face the ever present threat of arrest, attack, kidnap and torture,” said Tanya O’Carroll, Technology and Human Rights Officer for Amnesty International. 

“We have long known that the first hours after somebody’s arrest are the crucial window of opportunity for a network to make a difference to their colleague’s release—whether it be flooding the police station with calls, arranging a protest, or mobilizing lawyers and organizations like Amnesty International for a campaign of international pressure.” 

“By introducing technology to the fight for human rights, this app updates the power of writing a letter for the 21st century.” 

Panic Button has been made available for global download in four languages after three months of private beta testing with hundreds of users from Amnesty International’s networks in more than 17 countries. 

During the testing phase, activists and journalists expressed that the tool can make a positive difference in mitigating the daily risk of their day-to-day work. 

“It is really scary to find out that an activist has been detained for months without anyone knowing anything about them or working to get them released. We hope Panic Button will ensure future cases of unlawful detention in Sudan do not go undetected allowing us to mobilize to help more people”, said Ibrahim Alsafi, a human rights activist in Sudan who has been involved in the testing and training of the app. 

“This is an essential tool for activists, human rights defenders, students and lawyers. Everyone who might face danger in their work needs to have Panic Button on his or her phone.”   

Source: Amnesty International 

Ett öppet brev till svenska politiska partierna om Iran

Till:

Centerpartiet

Folkpartiet

Kristdemokraterna

Miljöpartiet

Moderaterna

Socialdemokraterna
Vänsterpartiet

Hej,

Den 14:e juni 2013 vann Hassan Rohani den Islamiska republikens presidentval. Han vann valet stort över de andra godkända tre kandidaterna av Väktarrådet med tal om bristen på frihet, att politiska fångar skulle släppas och förbättring av inställning till omvärlden under valrörelsen.

Dessa löften inte infriats efter valet så här långt och läget för de mänskliga rättigheterna i Iran förblir oroväckande.

Under de senaste 7 månaderna har 247 personer avrättats varav sexton av de avrättades offentligt. Religiösa och etniska minoriteter fortsätter att förföljas, arresteringar och tortyr, censur och medierestriktioner är fortfarande på dagsordningen.

Presidentkandidaterna i valet 2009 Mir-Hossein Mousavi och Mehdi Karroubi samt Mousavis fru Zahra Rahnavard sitter fortfarande i husarrest utan möjlighet till att kommunicera med omvärlden.

Dem sattes i husarrest 14 februari 2011 efter att uppmanat sina anhängare att organisera demonstrationer till stöd för proteströrelserna i arabvärlden.

Under de senaste månaderna har omvärldens fokus mot Islamiska republiken Iran handlat främst om Irans kärnteknikprogram. Vi befarar därför att förutsättningar för mänskliga rättigheter kommer att förvärras ännu mer i Iran efter signering av ett långsiktigt avtal.

Kommer Sverige och västvärlden att blunda för människorättssituationen i Iran i förmån för ett långsiktigt avtal om Irans kärnteknologiprogram? Vi hoppas att svaret är nej.

Vi skulle vilja att Sverige i nästa session i FN: s råd för mänskliga rättigheter i mars 2014, verka för en förlängning av Ahmed Shaheed’s uppdrag som särskild rapportör för människorättssituationen i Iran.

Nu i februari 2014 börjar Mir-Hossein Mousavi, Mehdi Karroubi och Zahra Rahnavard sina 4:e år i husarrest utan rättegång och utan några som helst rättigheter. Vi förväntar oss att Sverige ska tydligt framföra krav om frisläppande av presidentkandidaterna och alla andra politiska och samvetsfångar.

Iranskariksförbundet (Kommittén för mänskliga rättigheter)

Organization of Iranian People’s Fadaian (Majority) – Sweden

Förenade republikanerna av Iran - Stockholm

Radio Goftoman Stockholm

The Iranian green movement’s supporters – Stockholm

توجه ویژه به ایران در کنفرانس آزادی بیان شهر اوپسالا

اوپسالا / سوئد:

تقی رحمانی در پانل آزادی بیان در خاورمیانه

کنفرانس بین المللی"آزادی بیان – چشم‌انداز وابتکارات"در اوپسالا قدیمی‌ترین شهر دانشگاهی سوئد و کشورهای اسکاندیناوی و به مناسبت 200 سال جنبش دموکراسی خواهی این شهر، در روز های 12 و 13 فوریه برگزار شد.

 این کنفرانس به پیشنهاد و ابتکار صدیقه وسمقی پژوهشگر ایرانی و نویسنده ی میهمان شهر اوپسالا و از سوی انجمن فرهنگی شهر اوپسالا سازمان یافت، و با پشتیبانی نهادهای مختلف از جمله "شورای هنر سوئد" برگزار شدکه در آن توجه خاصی هم به موضوع ایران و چشم‌انداز جنبش دموکراسی‌خواهی ایران از جنبه‌های مختلف شد.

روسا و نمایندگان بنیادهای کوشنده در امر آزادی بیان اروپا از جمله گزارشگران بدون مرز سوئد، پن سوئد، نمایندگان بنیادجهانی ICORN از کشورهای سوئد و نروژ، نمایندگانی از پارلمان اروپا، بنیادهنر و موزه‌های آزاد از دانمارک، کمیته‌ی پشتیبانی از نویسندگان زندانی انگلستان، بنیاد کتابخانه‌های سوئد، بنیادجهانی مدارس درخطر از نروژ، اساتید و پژوهشگران دانشگاهی، روزنامه‌نگاران، نویسندگان و هنرمندان صاحب سبک و اثر در حوزه آزادی‌بیان و حقوق‌بشر در این کنفرانس سخنرانی های خود را ارایه کردند.

علاوه بر نشست‎هایی که با شرکت برخی چهره‌های ایرانی،با تمرکز برموضوع آزادی ‌بیان در ایران برگزار شد، برخی از سخنرانان و نشست‌ها نیز بر وضعیت آزادی بیان، سانسور و سرکوب در ایران توجه کردند، از جمله سخنرانی "یوناتان لوندویست" رییس گزارشگران‌بدون‌مرز سوئد که با تمرکز بر گزارش اخیر سازمان گزارشگران بدون مرز ارایه شد، "اولا لارسمو" رییس انجمن قلم سوئد و بخش مهمی از سخنرانی "آزادی بیان و رسانه های اجتماعی" که نمونه های مختلفی از جنبش سال 2009 ایران و تلاش‌های شهروندخبرنگان و مبارزه ی آنها با سرکوب رسانه های اجتماعی را بیان کرد.

تعامل جوامع مدنی غرب و  ایران برای رسیدن به آزادی ضروری است

نشست "آزادی بیان در خاورمیانه" با حضور حمدی‌حسن پژوهشگر مسائل جهان عرب ساکن سوئد، صدیقه‌وسمقی دین پژوه ساکن سوئد و تقی‌رحمانی تحلیلگرسیاسی ساکن فرانسه برگزار شد.

تقی رحمانی در این نشست سخنرانی خود را با عنوان "آزادی بیان، بنیان دموکراسی" ارایه کرد که تمرکز سخنان او بر تقویت جامعه مدنی در برابر حکومت ها به عنوان پشتیبان واقعی آزادی بیان بود.

وی ضمن بررسی شرایط متفاوت حاکم بر کشورهای منطقه خاورمیانه و شرایط بسیار متفاوت حاکم بر ایران گفت:«جامعه مدنی ایران اگر چه با فشار های بسیاری رو به رو است اما درحال شکل گرفتن است. نهادهای مدنی زیادی در ایران شکل گرفته اند، اما هنوز قدرتمند نشده‌اند و در سال‌های اخیر، این نهاد در عین تلاش با مشکلات فراوانی امنیتی مواجه بوده اند و به سختی به کار خود ادامه می دهند. اعضای فعال آن به زندان می روند و از کار اخراج می شوند. اما در مجموع رفتار جامعه مدنی ایران  برای رسیدن به آزادی های اساسی مانند آزادی بیان در جریان است. 

تقی رحمانی تاکید کرد: «نهادهای مدنی در ایران در تکاپوی آزادی هستند .اقشار جدید شهری و حتی روستایی تمایل دارند که با ایجاد نهاد مدنی از حقوق خود محافظت کنند و برخی از قوانینی که مانع از آزادی مدنی است را تغییر دهند. از همین روی با به راه انداختن کارزارهای گوناگون تلاش خود را ادامه می‌دهند. برای نمونه درانتخابات 1392 جامعه مدنی ایران با تیز هوشی تلاش کرد جناحی که در ایران طرف دار تشنج و کشمکش با جهان بود را از ریاست قوه مجریه دور کند. اما هنوز جناح های افراطی در حکومت ایران قدرت دارند».

وی افزود:« درجامعه ایران کشمکشی در جریان است که به دنبال استقرار آزادی است. این کشمکش با خواست مردم شهری طالب حقوق شهروندی، مبارزه مردم را شکل مدنی-سیاسی داده است که نوعی رشد یافتگی فرهنگی جامعه را نشان می دهد. رشدی که توانسته است در درون حکومت طرفدار یابد، جامعه مدنی را فعال سازد و قوانین ناعادلانه را به چالش بکشاند».

تقی رحمانی در پایان سخنان خود نقش مهم اندیشمندان مسلمان برای ایجاد تعامل بین اسلام و دموکراسی را یادآور شد، اندیشمندان غرب را مورد خطاب قرار داد و افزود:« هم اندیشمندان غربی و هم جوامع غربی می باید این نقش را درک کنند، پشتیبانی از این نقش را در دستور کار جدی قرار دهند و راه هر جامعه را برای رسیدن به آزادی بیان به رسمیت بشناسند. در عین حال در تعامل با اندیشمندان آن جامعه، تجربیات خود را منتقل کنند».

در طول تاریخ "روحانیت" و "حکومت دینی" آزادی بیان را تهدید کرده

وسمقی به پرسش‌ها پاسخ داد

یکی از سخنرانی‎های این کنفرانس که مورد توجه رسانه های سوئد هم قرار گرفت سخنرانی صدیقه وسمقی بود که همان روز در صفحه‌ی نخست روزنامه‌ی‌اوپسالا منتشر شد.

وی سخنان خود را بر سازگاری اسلام و آزادی بیان متمرکز کرد و گفت:«هنگامی که در رابطه‌ی اسلام و آزادی بیان بحث می شود سوال اساسی این است که" آیا اسلام آزادی بیان را به رسمیت میشناسد یا خیر؟»

وسمقی افزود: پاسخ من به این پرسش این است که در منبع اصلی اسلام یعنی قرآن، هیچ نشانه ای  وجود ندارد که از آن محدودیت و یا ممنوعیت برای آزادی بیان را بتوان برداشت کرد. در مقابل حتی می‌توان گفت برخی از آیات قرآن مشوق و موید آزدی بیان هستند، ازجمله آیه 18 سوره زُمر.

نویسنده و دین‌پژوه ساکن سوئد در ادامه ی سخنان خود این پرسش را بیان کرد که "چرا در جهان اسلام واقعیت به گونه ای دیگر است؟ چرا آزادی بیان وجود ندارد؟" و در مقام پاسخ  افزود: در طول تاریخ دو نهاد "روحانیت" و "حکومت دینی" در کنار هم و گاهی هم نهاد روحانیت به شکل مستقل با استفاده از نفوذ در میان مسلمانان آزادی بیان را تهدید کرده است.

وسمقی در بخش دیگری از سخنان خود گفت : «در جهان اسلام امروز برای دفاع از آزادی بیان و دموکراسی چالشی جدی وجود دارد. این چالش بین روشنفکران دینی و اسلام گرایان سنتی است. روشنفکران‌دینی تلاش می‌کنند میان اسلام و آزادی بیان و دموکراسی یک سازگاری بوجود آورند چرا که  از دیدگاه این گروه آزادی بیان جزو حقوق اساسی انسان است و نمی تواند در تعارض با دین باشد.

وی جریان روشنفکری دینی را از ضروریات رسیدن به دموکراسی درجهان اسلام و نیز فرایند صلح در جهان دانست و گفت: «این جریان با تهدید جدی روبه‌رو است. هر حرکتی که منجر به افراط گرایی اسلامی شود، تهدیدی جدی برای جریان روشنفکری‌دینی است. برای مثال حضور نظامی غرب در کشورهای اسلامی، یا توهین‌هایی که گاهی نسبت به پیامبر اسلام، قرآن و مقدسات اسلام در جوامع غربی صورت گرفته تهدیدی برای روشنفکری دینی در کشورهای اسلامی است. چرا که اینگونه رفتارها باعث تقویت افراط‌گرایی و امکان توجیه آنها درمیان توده‎های مسلمانان می‎شود. تقویت افراط‌گرایی اسلامی فقط به زیان کشورها و جوامع اسلامی نیست بلکه دموکراسی و صلح را در تمام جهان تهدید کرده و موجب شده افراط گرایی در غرب نیز تقویت می‌شود».

وی افزود من فکر می‌کنم غرب باید نسبت به سیاست های خود در قبال جهان اسلام تجدید نظر کند. دولت‎ها و شرکت‌های اقتصادی فقط به دنبال منافع خود هستند و نسبت به صلح، آزادی و دموکراسی نگرانی جدی ندارند. جوامع مدنی کشورهای  غربی باید دولت‌های خود را مجبور سازند تا سیاست‌های خود را به نفع صلح و دموکراسی در جهان تغییر دهند و فقط به منافع مادی خود فکر نکنند.

 نویسنده میهمان در پروژه جهانی شهر آزاد به پرسشی که متمرکز بر هزینه‌های جریان روشنفکری دینی بود پاسخ داد و تاکید کرد در جهان اسلام برای ایجاد سازگاری میان اسلام و دموکراسی و آزادی باید به تدریج برنامه ی اصلاح تفسیر از شریعت  و رفورم در برداشت نسبت به اسلام پیگیری شود. این امر یک پروسه‌ی درازمدت است و اصلاح عقاید و برداشت ها و نگاه به اسلام یک برنامه ی کوتاه مدت نیست. در این راه روشنفکران دینی هزینه های بسیاری را متحمل شده و می‌شوند و زندگی در تبعید هم در این راه هزینه یبسیار سنگینی است.

جنبش زنان در ایران و چشم انداز پیش روی

اسیه امینی در پنل زندگی در تبعید

در جریان این کنفرانس پروین اردلان و آسیه امینی هم هریک در نشست هایی جداگانه شرکت داشتند و دیدگاه های خود را بیان کردند.

پروین اردلان کنشگر جنبش‌زنان، روزنامه‌نگار و یکی از شرکت‌کنندگان پانل "خشنودی آزادی دردوسوی" بود. وی ضمن معرفی بسیار فشرده‌ی جنبش زنان در ایران به تلاش های برابری خواهی و مترقی جنبش زنان در ایران اشاره کرد و برخی از مهم ترین کوشش ها در این مورد را برشمرد.

این روزنامه نگار ساکن سوئد ضمن اشاره به تجربیات شخصی خود برخی از دست آوردهای جنبش زنان ایران در چند سال گذشته، موانع و سرکوب های متوجه این جنبش و هزینه های تحمیل شده بر آن را برشمرد، چشم‌انداز پیش روی جنبش زنان و جنبش دموکراسی خواهی در ایران را مورد بررسی قرارداد.

"آسیه امینی" شاعر و روزنامه‌نگار یکی از شرکت کندگان نشست "زندگی در تبعد، فرصت‌های جدید ؟"  بود که با "الیزابت دیویک"  روزنامه‌نگار نروژی و یکی از مسئولان بنیادجهانی شهر آزاد به گفتگو نشست.  این شاعر ایرانی ساکن نروژ در سخنان خود به شرایط دوگانه ی زندگی در تبعید اشاره کرد.

کتاب ها و دفاتر شعر آسیه امینی در این نشست معرفی شد. وی دو سروده از دفاتر شعر خود را به فارسی اجرا کرد و الیزابت دیویک برگردان آن را به انگلیسی و نروژی برای حاضران خواند. این شروده ها تشویف بسیار شرکت کنندگان در سالن را به دنبال داشت.#

گزارش و عکس : فرشید فاریابی

این گزارش در رادیو فردا منتشر شد

Women of Evin: Ward 209

“I feel if they would read my book, they would understand our world and maybe rethink the way they treat us”

Please support imprisoned!

Iranian journalist spread the story of Jila-Baniyaghoob in prison. Purchase her book, “Women of Evin: Ward 209” on Amazon and share it with your friends, family, and organization members .

"Womenof Evin: Ward 209", documents Baniyaghoob’s time spent in Iran’s Evin Prison, the detention center for the Iranian secret police. Baniyaghoob was later sentenced to a year in Evin Prison beginning in 2012 and banned from journalism for 30 years for covering peaceful women’s rights protests.

To read more about Jila Baniyaghoob, her amazing story, and what she is trying to accomplish for the women of Iran, please click here!

Öppet brev till Carl Bildt :Låt frågan om mänskliga rättigheter prägla din resa till Iran

Låt frågan om mänskliga rättigheter prägla din resa till Iran

Sveriges utrikesminister Carl Bild

Foto: SR Internation

Det ligger i Sveriges intresse att bevaka de mänskliga och demokratiska rättigheterna i Iran.

Frihet, demokrati och mänskliga rättigheter är garanten för långsiktiga och stabila ekonomiska och diplomatiska relationer mellan Iran och de demokratistyrda länderna. Utöver de internationella förpliktelser som Sverige alltid har stått för är det även viktig för Sverige att Iran utvecklas allt mer till ett land med respekt för de mänskliga rättigheterna.

Merparten av tiden under den islamiska republikens styre har mänskliga och medborgerliga rättigheter har kränkts och tio tusentals iranier tvingats att söka skydd i de europeiska länderna och inte minst i Sverige.

Mötesfrihet, press & media samt fackföreningar har varit mer eller mindre förbjudna och rättväsendet är inte självständig och fri från den politiska etablisemanget. Domstolar baserar allt för ofta sina domar på åtalades erkännande under tvång och tortyr. Detta har medfört att rättsystemet överskuggats av  landets hårda och hänsynslösa säkerhetspolitik.

Den brutala och hänsynslösa sättet som de fredliga demonstrationer slogs ner inför och efter valet 2009, där flera hundra människor dog, följdes av fyra år systematiska förföljelser, spårlösa försvinnanden av regimkritiker, tortyr av fångar samt tryckförbud av flera tidningar. Det som gör denna period annorlunda än de tidigare 30 åren med islamiska republikens maktinnehav är att nu var det även kända och högt uppsatta personer inom regimen som hamnade under regimens förtryck. Mir Hosein Mossavi tidigare premiärminister, Mehdi Karroubi tidigare talman var bara två av många fler som fick gå genom regimens hårda domar. Efter mer än tusen dagar husarrest finns inget tecken på deras frihet.

Många oppositionella iranier tvivlar på att väst bryr sig om det rådande politiska förtrycket i Iran och att de mest grundläggande mänskliga rättigheter försummas av regimen. Ekonomiska och politiska intressen ligger i fokus. Därför är det av stor vikt att du, vid dina samtal med iranska regeringens företrädare betonar på att svenska regeringen och svenska folket vill att iranska regimen respekterar åtminstone sina egna lagar och konventioner de har skrivit under.

Vi vill dessutom uppmärksamma dig om det katastrofala miljö- och klimatförhållanden som råder i Iran och i synnerhet i de större städerna. Om inget görs kan vi inom kort bevittna stora mänskliga katastrofer med tiotusentals människor som offer.

Det är vedertaget att miljö och klimat är en global angelägenhet och därför ber vi dig att i dina samtal kräver den iranska regeringen att följa de internationella överenskommelserna.

Under din resa och dina samtal med president Rouhanis regeringsföreträdare bör du vara tydlig med att hållbar utveckling bara kan åstadkommas om man skapar demokratiska lagar och regler.  Att bejaka mänskliga rättigheter skapar lugn och trygghet i samhället och är en förutsättning för att alla ska kunna känna sig delaktiga och bidra med samhällets utveckling.

Med stort TACK!

اعتراض اهالی شعر و ادب سوئد در مقابل سفارت ایران

در اعتراض به بازداشت فاطمه‌اختصاری و مهدی‌موسوی دو شاعر جوان ایرانی، عصر روز دوشنبه 13 ژانویه (23 دی ماه) گردهمایی در مقابل سفارت ایران در هوای سرد و زمستانی استکهلم برگزار شد.

به گزارش بخش ‌خبری تلویزیون سراسری سوئد، در این گردهمایی که به دعوت قلم‌سوئد، جشنواره‌‌ی بین‌المللی شعرگوتنبرگ و اتحادیه‌ی نویسندگان سوئد برگزارشد، چهره های ادبی و فرهنگی سوئد و شعرا و نویسندگان ایرانی تبار ساکن سوئد شرکت داشتند.

در بیانیه ای که خوانده شد آزادی فوری دو شاعر جوان و تمام کنشگران و روشنفکران در بند مورد تاکید قرار گرفت.

Photo:Svt

اشعاری نیز توسط نسرین‎مدنی، سوفیااستنستروم، رویا‏زرین و لین‏هانسن خوانده شد. سخنرانان این تظاهرات اولا لارسومو Ola Larsmo از پن‌سوئد و آسترید تروتزیگ AstridTrotzig از اتحادیه‎ی نویسندگان بودند که اعتراض خود را نسبت به زندانی کردن این دو شاعر در ایران اعلام کردند.

شرح کوتاهی از چگونگی بازداشت این دوشاعر جوان که مدتی کسی از آنها خبری نداشت و حبس آنها در زندان بدنام اوین مورد اشاره قرار گرفت. فعالیت ها و دیدگاه های فاطمه اختصاری دراندک زمان موجود مرور و از همکاری او با جشنواره ی بین المللی شعر گوتنبرگ به گرمی یاد شد.

رویا زرین شاعر ایرانی مقیم سوئد در سخنان کوتاهی ضمن ابراز تاسف بسیار از شرایط حاکم بر ایران نگرانی خود را از بازداشت غیر قانونی و رفتار های فراقانونی با آنها در دوران بازداشت و بی خبر نگاه داشتن بستگان و دوستان زندانیان ابراز داشت.

وی در ادامه افزود: آنها شاعران هستند. آنها سیاستمدار نیستند. اما در ایران همه چیز سیاسی می شود . این بسیار غم انگیز است.

لین هانسن Linn Hanse'n شاعر، مترجم و نویسنده‎ی سوئدی و از مدیران برگزاری جشنواره‌ی بین‌المللی شعرگوتنبرگ هم در گفتگوی کوتاهی ابراز امیدواری کرد پشتیبانی از دوشاعر بازداشت شده در ایران و نمایش آن موثر باشد برای  آزادی دوستان ما که اینک در وضعیت ناگوار قرار دارند تغییری ایجاد کند.(گزارش تلویزیون سوئد را ببینید)

پیش از این نهادهای برگزارکننده و گروهی از چهره های مطرح ادبی در سوئد،با انتشار نامه ای سرگشاده خطاب به مقامات جمهوری‌اسلامی اعتراض خود را اعلام کرده بودند که همچون فراخوان این گردهمایی در رسانه های سوئد بازتاب بسیاری داشت.

در ماه‎های اخیر این دومین اعتراض گسترده به سرکوب اهالی ادب و هنر در ایران است که از سوی نهادها و انجمن‌های سوئدی به شکل گردهمای در مقابل سفارت جمهوری اسلامی برگزار شده است. پیش از این سینماگران شرکت کننده در جشنواره‌ی بین‎المللی فیلم استکهلم در اعتراض به سرکوب سینماگران در ایران و احکام سنگین قضایی صادر شده علیه آنها در مقابل سفارت گردآمدند.

به گزارش سایت کلمه این دو شاعر جوان از تاریخ ۱۶ آذر و پس از جلوگیری از خروج آنها به قصد سفر به ترکیه و احضار، توسط اطلاعات سپاه بازداشت شده و در شرایط بسیار سخت زیر بازجویی این نهاد امنیتی در بند ۲-الف سپاه هستند. 

* این گزارش را بر اساس گزارش های سایت خبر تلویزیون سوئد تنظیم و برای رسانه های فارسی زبان ارسال کردم.
اخبار روز

بی بی سی فارسی

رادیو زمانه